เพื่อน....

วันนี้เกิดเหตุการณืต่างๆมากมาย

จนยากที่จะลืมเลือน ( เว่อร์ซ๊า )

เอาเป็นว่าเราจะเล่าให้ฟังแบบคร่าวๆ

วันนี้เรารู้สึก เออ..มันออกแนวๆ นี้นะ


แบบว่า "เสียความรู้สึก"


เราไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มาก่อน

อย่างน้อยๆ คนที่ขึ้นชื่อว่า "เพื่อน"

เค้าไม่ทำกับเราอย่างนี้

ที่เราทำไปเพราะเราเป็นห่วง

แต่ผลตอบแทน

มันเกินคำบรรยาย จริงๆ

เราอึ้งกับคำพูดต่างๆ เหล่านั้น

เพราะเราไม่คิดว่ามันจะออกจากปาก

"ของคนที่เราแคร์"

แต่ต่อจากนี้ไป...เราคง..

จะตัดออกจากคนที่เราแคร์

หลังจากเกิดเหตุการณ์

ที่เราเล่าให้ฟังแล้ว

เราก็ไม่อยากจะสุงสิงอะไรกับเค้าด้วย

ไม่อยากจะมอง..ไม่อยากอยู่ใกล้

แต่ตอนนี้เราคงจะทำไม่ได้

แต่ต่อไป..มันก็จะชินเอง

ถึงแม้จะมีเหตุที่ทำให้เรา

ต้องร่วมงาน..ต้องพูดคุย

เราก็คงต้องคุยด้วย

แต่มันจะให้เรารู้สึกแคร์เหมืนเค้าเป็นเด็ก

เหมือนเมื่อก่อนคงไม่ได้

เพราะเราโกธรแล้วเราจะเก็บอาการ

แสดงออกมาด้วยน้ำตา

แต่ความโกธรนั้น

เรายังจำมันได้เสมอ....
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

คิดถึงเพื่อน..อยากย้อนเวลาไปอยู่ ม.ต้น...ตอนที่ยังเป็นเด็ก...ตอนที่ไม่ต้องคิดมาก.......
น้ำแพรบลูอุ้มอีฟปุ้ยผึ้งเค้กผึ้งปูมิวศรีเบญแป้งเปิ้ล